milano, bu gidisle en sevdigim sehir berlin'den daha cok ziyaret ettigim sehir olacak ve sacma sapan bir senaryo ongorursek i'll end up there.
- bir yere ne kadar cok gidersen o yeri benimsiyorsun ve sanki evinmis gibi geliyor diyecegimi sanmayin. zira yillardir istanbul'a alisamadim. turkiyeli olamiyorum. sevmiyorum. belki bir onyargi, belki de bu topraklardaki cirkinliklerinin gozume (haliyle) digerlerinden cok batmasi. turkiyeliler sevilesi degiller. belki teker teker sevilesidirler ama bir toplum olarak dunya uzerindeki en igrenc halk oldugunu soyleyebilirim. isguzar, yalanci ve bencil. ve bu durum en gundelik saniyelerden en formel anlara kadar gidiyor. butun sanatlari igreti duruyor. belki butun duyarli kesim gundemle sikismek yerine hastaliklarini isaretlemeliler.
guzel yemeyi, guzel giyinmeyi kendilerine has yollarla deneyimleyen topluluklar daha down to earth. bunu hepimiz biliyoruz.
bokbogazliktan muzdarip memleketler ise hayati igrenclikle bezemekle mesgul.
iyilikleri bile musvedde.
**
No comments:
Post a Comment