bildigin gibi degil.

eksisozluk'teki 90'larda cocuk olmak entryleri zaman zaman beni de gulumsetti fakat bildigin gibi degil'in alt basliginda 90'larda guneydogu'da cocuk olmak yazdigindan beni dudagimin kenari kivrilamaz oldu. kitapta anlatilanlar bilmedigim seyler olmasa bile kendimi kotu hissetmekten geri kacamadim. hugo'nun amina koyan cocuga bir daha gulebilecegimi sanmiyorum. tolga abi ve hugo nostaljisinin bile suyu cikti fakat 20 yildir guneydogu'da degisen bir sey yok. olan zaten hep cocuklara oluyor ya. lutfen bildigin gibi degil'i butun orta-ust sinif, beyaz, hipster, ataturkcu, milliyetci ve hatta faso diye ayirt etmeden herkese okutun. insanlarin once hicbir cocugun-gencin kitapta anlatilanlara maruz kalmalarina ragmen baris istemelerinin ne kadar erdemli bir davranis oldugunu anlamalari gerekiyor. ardindan ise yasanan her seyden sorumlu oldugumuzu hatirlamamiz gerekiyor. cunku biliyor olmamiza ragmen ancak bohemlikten fenalik geciren dost sohbetlerimizde veya sacma salak feedlerde artistik taslamanin disinda da bir sey yapmamiz gerekiyor diye ikinci kat geyik balkonuna cikmaktan fazlasini becerebilmeliyiz.